ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΚΟΣ ΘΥΛΑΚΟΣ (ΘΥΛΑΚΑΣ)
Τα ούλα στην πρόσφυσή τους στα δόντια αφήνουν μία σχισμή (χώρο) που ονομάζεται ουλοδοντική σχισμή. Σε υγιή κατάσταση το βάθος είναι 0,5-2 χιλιοστά. Ο οδοντίατρος το ανιχνεύει με την ήπια χρήση ενός εργαλείου, την περιοδοντική μήλη.
Όταν, το βάθος αυτό γίνεται μεγαλύτερο και τα ούλα ξεκολλάνε τότε σχηματίζεται ο περιοδοντικός θύλακος. Ο θύλακος είναι αποτέλεσμα της συσσώρευσης μικροβιακής πλάκας και πέτρας και είναι η συνήθης συνέπεια μιας αθεράπευτης ουλίτιδας που εξελίσσεται σε περιοδοντίτιδα.
Το μικροβιακό φορτίο του θυλάκου οδηγεί σε καταστροφή του οστού που στηρίζει το δόντι. Μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε που μπορεί να οδηγήσει αυτό.
Ο οδοντίατρος θεραπευτικά θα απομακρύνει την πλάκα και την πέτρα, όπως και τα φλεγμονώδη στοιχεία από το θύλακο, ώστε τα ούλα να ‘’ξανακολλήσουν’’ στο δόντι και ο θύλακος να μικρύνει ή και να εξαφανιστεί.
Μερικές φορές χρειάζεται και χειρουργική παρέμβαση. Ο ασθενής πρέπει να κάνει σχολαστική στοματική υγιεινή ούτως, ώστε να μη μετακινηθούν μικρόβια ξανά στο βάθος του θυλάκου.
Μία πέρα από το φυσιολογικά βάθυνση της ουλοδοντικής σχισμής είναι αποδεκτή σε περίπτωση που διατηρείται καθαρή. Επίσης, μία μικρή κινητικότητα του δοντιού λόγω βλάβης του οστού είναι αποδεκτή, όταν έχει γίνει η θεραπεία, οπότε η κινητικότητα δεν αυξάνεται παραπέρα.
Όταν, το βάθος αυτό γίνεται μεγαλύτερο και τα ούλα ξεκολλάνε τότε σχηματίζεται ο περιοδοντικός θύλακος. Ο θύλακος είναι αποτέλεσμα της συσσώρευσης μικροβιακής πλάκας και πέτρας και είναι η συνήθης συνέπεια μιας αθεράπευτης ουλίτιδας που εξελίσσεται σε περιοδοντίτιδα.
Το μικροβιακό φορτίο του θυλάκου οδηγεί σε καταστροφή του οστού που στηρίζει το δόντι. Μπορούμε όλοι να αντιληφθούμε που μπορεί να οδηγήσει αυτό.
Ο οδοντίατρος θεραπευτικά θα απομακρύνει την πλάκα και την πέτρα, όπως και τα φλεγμονώδη στοιχεία από το θύλακο, ώστε τα ούλα να ‘’ξανακολλήσουν’’ στο δόντι και ο θύλακος να μικρύνει ή και να εξαφανιστεί.
Μερικές φορές χρειάζεται και χειρουργική παρέμβαση. Ο ασθενής πρέπει να κάνει σχολαστική στοματική υγιεινή ούτως, ώστε να μη μετακινηθούν μικρόβια ξανά στο βάθος του θυλάκου.
Μία πέρα από το φυσιολογικά βάθυνση της ουλοδοντικής σχισμής είναι αποδεκτή σε περίπτωση που διατηρείται καθαρή. Επίσης, μία μικρή κινητικότητα του δοντιού λόγω βλάβης του οστού είναι αποδεκτή, όταν έχει γίνει η θεραπεία, οπότε η κινητικότητα δεν αυξάνεται παραπέρα.
